Bir anda uykudan kalktim
çok
ilginç bir ışık gördüm ama
odanın ışığı kapalıydı
bir baktım saat 3:30 gece facir vakti
peki
gördüğüm bu kadar ışık nerden
-----
birden şaşırıp kaldım baktım ki elimin yarısı duvarın içinde
hemen elimi çıkardım korku içinde oturup elime bakıyordum
tekrar elimi duvara dogru uzattım yine elim duvarın içine giriyordu!!!!!!!!
--
bir gülümseme sesi duydum
Yüzümü kardeşime dogru
çevirdim, yatıyordu
korku içinde yatağımdan kalkıp kardeşimi uyandırmaya gittim
ama cevap vermedi
annemin odasına doğru gittim
babamı uyandırmaya çalıştım
birilerinin bana cevap vermesini istiyorum ama kimse cevap vermiyordu
annemi uyandırmak
üzereyken, baktım ki annem uykudan uyandı
uykudan uyandı ama
benimle konşmuyordu
---
bismillahirrahmanirrahim diyordu ve tekrarlıyordu
babamı uyandırdı, kalk
kalk bir bakalım çocoklara dedi annem
şimdi zamanımı bırak
uyuyayim yarın ola hayr ola dedi babam
ama annemin israrı
üzerine babam kalkıverdi şaşkınlık içerisinde beraber odamıza doğru geldiler
---
başladım bağırmağa, anne, baba ama hiç birisi cevap vermiyordu!!!
annemin elbisesini
çekiyor beni dinlemesini istiyordum ama annem beni hissetmiyordu!!!
başladım annemin
arkasından yürümeye ta bizim odaya kadar
odamıza girdi ve ışıkları açıverdi
ama
benim için fark etmiyordu çünkü benim için her taraf ışıktı
tam
o sırada çok ilginç bir şeyle karşılaştım
---
kendi
vücüdumu gördim!!!
evet kendi vücüdumu
oturup kendi kendimi
seyredıyordum, iki taneydim
kendi kendime
soruyordum kimdir bu acaba? Nasılda bana benziyor!!!
başladım kendi kendimi
uyandırmaya, bu kabustan kurtulayım diye
ama uyanamadım
---
babam dedi ki bak yatıyorlar işte hadi yerimize gidelim
ama annem sakin olamadı
ve benim uyuduğum yatağa doğru gelerek
beni uyandırmaya
başladı kalk muhammed kalk bana cevap ver
ama cevap
veremiyordu!!!
bir kaç defa uğraştı
ama yok. Birden baktım ki babamın gözlerinden yaşlar dökülüyor
o babam ki şimdiye
kadar onun göz yaşlarını görememiştim
bağırışmalar başladı
oracık yerden .. kardeşim uyandı ve sordu ne oldu?
annem ona bağırarak,
abin muhammed olmüş çok acıklı bir şekilde ağlıyordu
---
bağırmalar
fazlalaştı
anneme giderek, anne
ağlama ben burdayım bak bana!!
ama kimse bana cevap
vermiyordu, neden?
oturup bağırmaya
başladım, burdayım bakın işte
ama
kimse cevap vermiyordu
başladım bağırmaya ya
rabbi, ya rabbi ne olur beni bu rüyadan ve olduğum durumdan kurtar
---
uzaktan bir ses duydum ve geldikçede yükseliyordu
bu ses allah’u taalenin
bir ayeti idi
((andolsun
sen bundan gaflette idin, derhal biz senin perdeni kaldırdık. Bugün artık gözün
keskindir))
birden iki kişi beni
tuttular, ama insan değillerdi
çok
korktum !!
başladim bağırmaya, bırakın beni, siz kimsiniz? Ne istiyorsunuz?
kabire kadar senin
gardiyanlarınız dediler
----
ben ölmedim, daha yaşıyorum dedim
neden beni kabire
götürüyorsunuz? bırakın beni!! Ben hissediyorum, konuşuyorum ve görüyorum, ben
ölmedim
bana
gülümseyerek cevap verdiler
dediler ki, ey insanlar sizzler çok ilginç yaratıksınız, sanıyorsunuz ki ölüm
hayatın sonudur ama bilmiyorsunuz ki asıl olan sizin yaşadığınız hayat bir
rüyadan ibaret olup öldüğünüz zaman uyanıyorsunuz.
beni kabire doğru
çekiyorlardı hala
yoldayken baktım ki
benim gibi insanlar ve yanlarında da aynı o iki yaratıktan var, kimi ağlayor
kimi gülüyor ve kimi ise bağırıyordu
onlara
sordum neden böyle yapıyorlar?
dediler ki, bu insanlar şaşkınlık içerisindeler, nereye gittiklerini
biliyorlar, kimisi dalalettedir.. korku içinde sözlerini keserek sordum:
ateşe gidiyorlar mi
yani?
evet
dediler '
konuşmalarına devam
ederek, o gülenler ise cennete gidiyorlar
hemen sordum onlara,
peki ben nereye gidecem??
dediler ki, sen bazen
iyi gidiyordun, bazende kötü
bazen tövbe edip ertesi gün günah işliyordun ve izlediğin yol tam olarak belli
değildi
ve hep öyle yitik
kalacaksın
sözlerini korku
içerisinde keserek sordum:
yani ben ateşemi
gidiyorum yoksa?
Onlarda, Allahın rahmeti
geniştir ve yolculukta uzundur dediler
---
yüzümü çevirdim korku içerisinde baktım ailem, babam, amcam, kardeşlerim ve
akrabalarım hepsi
Bir sandık içinde beni
taşıyorlardı
Onlara koiarak gittim ve
onlara dedim ki benim için dua edin lütfen
Ama kimse bana cevap
vermiyordu
kimi
ağlıyordu kimi ise hüzünlüydü
Kardeşime giderek,
dikkatli ol dünyanın fitnesi seni kandırmasın
Beni duymasını çok
isterdim
O iki melek beni
kabirdeki cesedimin üzerine bağladılar
baktım ki babam toprak atıyor üzerime
Kardeşlerim topak atıyor
Ordaki insanlar hepsi
üzerime toprak atıyordu
----
dedim ki, ahh keşke onların yerinde olsaydım Allaha tevbe etseydim
dün sabah namazımı kılsaydım
Keşke her gün rabbime
dua etseydim
Keşke her gün tevbemi
yenileseydim
Keşke kötülüklerden uzak
dursaydım
Başladım bağırmaya, ey
insanlar dikkatli olun dünya hayatı sizleri kandırmasın
en
azından birisinin beni duymasını çok isterdim
Peki sen beni
duyuyormusun ???
----
lütfen herkese gönder
---
eğer göndermesi sana
zor geliyorsa, daha iyi olacak çünkü sevabını hakketmiyorsun, ama kabirde
olduğun zaman o zaman, ahh keşke gönderseydim diyeceksin
***
süphanallah ve bihamdihi..
süphanallahul azim