VANDA 100 DEPREMZEDE ÇİFTİN NİKAH TÖRENİ

Van Valiliği ile Mehir Vakfı tarafından Yüz Güldüren 100 Yeni Yuva; sloganıyla depremzede çiftler için toplu nikah töreni düzenlendi.

BAYAN ERDOĞAN VE BAKAN ŞAHİN NİKAH ŞAHİTLİĞİ YAPTI
 

ERDOĞAN VE BAKAN ŞAHİN, 100 DEPREMZEDE ÇİFTİN NİKAH TÖRENİNE KATILDI, SAHİLDE HATIRA FOTOĞRAFI ÇEKTİRDİ

Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’ın eşi Emine Erdoğan ile Aile ve Sosyal Politikalar Bakanı Fatma Şahin, Van’da meydana gelen depremlerden dolayı evlenemeyen nişanlı ve sözlü 100 çiftin nikah törenine katıldı.

Van Valiliği ile Mehir Vakfı tarafından ‘Yüz Güldüren 100 Yeni Yuva’ sloganıyla depremzede çiftler için toplu nikah töreni düzenlendi. Bir otelde düzenlenen nikah töreninde Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’ın eşi Emine Erdoğan ile Aile ve Sosyal Politikalar Bakanı Fatma Şahin, çiftlerle birlikte yemek yedi.

Yemek sonrası Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’ın eşi Emine Erdoğan ile Aile ve Sosyal Politikalar Bakanı Fatma Şahin, 100 çifti temsilen bir çiftin nikah şahitliğini yaptı.

Kıyılan nikahla birlikte nikah memuru diğer çiftlere dönerek ‘evet diyor musunuz?’ sorusunu yöneltti. Kadınlar kısık sesle, erkekler ise yüksek sesle ‘evet’ dediler.Depremzede çiftlerin nikahlarının kıyılmasının ardından İl Müftüsü Nimetullah Arvas dualar ederek, yeni çiftlere nasihatlerde bulundu. 

Nikahın ardından Bayan Erdoğan ve Bakan Şahin depremzede çiftlerle Van Gölü kıyısında hatıra fotoğraf çektiler.
Çiftlere beyaz eşyaları valilik, çeyizleri Mehir Vakfı ve altınları ise Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı tarafından karşılanacağı belirtildi.

Bayan Erdoğan ve Bakan Şahin daha sonra Çocuk ve Gençlik Merkezi’nin açılışına katılarak Sevgi Evleri’ni ziyaret etti.

TÜRK YILDIZLARI VAN SEMALARINDA

Vanın Edremit ilçesinde bulunan Gebze-Edremit Su Sporları Merkezi'nde bu yıl 3. düzenlenen Van Denizi Su Sporları Festivali renkli görüntülere sahne oluyor.

TÜRK YILDIZLARI VAN SEMALARINDA

3. Van Denizi Su Sporları Festivali’nde katılmak üzere gelen Türk Yıldızları, gösteri öncesi prova yaptı. 

Van’ın Edremit ilçesinde bulunan Gebze-Edremit Su Sporları Merkezi'nde bu yıl 3. düzenlenen Van Denizi Su Sporları Festivali renkli görüntülere sahne oluyor. Festival kapsamında kentte yarın bir gösteri yapacak olan Türk Yıldızları, bugün son provalarını yaptı.

Yapılan muhteşem gösteriyi, Van Valisi Münir Karaloğlu, AK Parti Van MilletvekiliGülşen Orhan, vali yardımcıları ve çok sayıda vatandaş izledi.

Yapılan festival ile ilgili gazetecilere bilgiler veren Vali Yardımcısı Murat Uzunparmak, etkinliklerin iki büyük deprem yaşayan Vanlılara büyük moral olduğunu söyledi.

Uzunparmak, “Yarın Türk Yıldızlarının burada güzel bir gösterisi olacak. Van’ımızın güzel denizini gökyüzü ile buluşturacağız. Böylelikle depremden sonra sıkıntı çeken ve problem yaşayan insanlarımızı bu vesile ile birazda olsun bu sıkıntılardan kurtarmış olacağız. Bütün Van halkını yarın yapılacak olan gösterilere bekliyoruz“ dedi.

Türk Yıldızları’ndan 5 uçak gösterilerinin sonunda kalp şekli çizmeleri de izleyicilerden büyük beğeni topladı.

VAN IN ÖZALP İLÇESİNDE ASKERİ KIŞLAYA ROKET ATARLI SALDIRI DÜZENLENDİ

Van"ın Özalp ilçesinde bulunan Kıdemli Başçavuş Erkan Durukan Kışlası'na roket ve uzun namlulu silahlarla saldırı düzenlendi.

Alın bilgilere göre, saat 21.30 sıralarında, Kıdemli Başçavuş Erkan Durukan Kışlası'na uzun namlulu silahlar ve roketlerle saldırdı gerçekleştirildi. Güvenlik güçlerinin anında karşılık vermesi üzerine çatışma çıktı. PKK'lılar karanlıktan faydalanarak kaçtı.

İlçe Kaymakamı İbrahim Dündar, kaçan PKK'lıların yakalanması için bölgede geniş çaplı operasyon başlatıldığını, saldırıda can kaybı ve yaralanma olmadığını söyledi.

Askeri yargıda devrim gibi yeni düzenleme

Askerlerin, askeri yerlerde işlediği fakat askeri suç kapsamına girmeyen suçlara artık askeri mahkemeler bakmayacak.
Yüksek Mahkeme, askerlerin askeri yerlerde işlediği ancak askeri suç kapsamına girmeyen suçlarda yargılama görevini askeri mahkemelere veren yasa hükmünü iptal etti.

Anayasanın 145'inci maddesinde yapılan değişiklik sonucu askeri yargıya yeni düzenleme geldi.

Hava Eğitim Komutanlığı Askeri Mahkemesi'nin başvurusu üzerine Anayasa Mahkemesi askeri yargı ile ilgili kararını açıkladı.

Yüksek mahkeme, askerlerin askeri yerlerde işlediği fakat askeri suç kapsamına girmeyen suçlarda yargılama görevini askeri mahkemelere veren yasa hükmünü iptal etti.

Böylece askeri mahkemeler, askerlerin asker kişiye karşı olmayan; askerlik hizmet ve göreviyle de ilgisi bulunmayan olaylara bakamayacak.

Artık bu davalarla sivil mahkemeler ilgilenecek.

Kararda, askeri mahkemelerin görev alanının yeniden tanımlandığı; asker olmayan kişilerin savaş hali haricinde, askeri mahkemelerde yargılanamayacağı belirtildi.

Karar, Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe girdi.

Eskişehir'in rakibi belli oldu

Eskişehirspor, UEFA Avrupa Ligi 2. ön eleme turunda karşılacağı rakibi belli oldu

UEFA Avrupa Ligi 1. ve 2. ön eleme turu kuraları İsviçre'nin Nyon kentinde çekildi. 

Lige 2. ön eleme turundan katılacak olan Eskişehirspor, bu turda İskoçya'nın Saint Johnstone takımıyla eşleşti. 

UEFA'nın açıklamasında, Eskişehirspor'un kupaya katılmasının Uluslararası Spor Tahkim Mahkemesi'nin (CAS) kararına bağlı olduğu ifade edildi. 

Kupada 1. ön eleme turu ilk maçları 5 Temmuz'da rövanşları 12 Temmuz'da yapılacak. 2. ön eleme turu ilk maçları 19 Temmuz'da, rövanşları 26 Temmuz'da oynanacak. 

Kupada Türkiye'yi temsil edecek diğer takımlardan Bursaspor 3. ön eleme turunda, Trabzonspor 4. ön eleme turunda (play-off) mücadele edecek. Türk takımlarının UEFA Avrupa Ligi'nde gruplara kalması için Eskişehirspor'un 3, Bursaspor'un 2, Trabzonspor'un 1 ön eleme turu geçmesi gerekiyor.

Şu Çılgın Türkler

   

Metaksas sabırla açıkladı: “Türkler bizim istilacı olduğumuzu biliyorlar. Önce çeteler çıktı karşımıza. Şimdi ordu ile dövüşüyoruz. Yarın bütün Türklerle karşı karşıya kalacağız. Çünkü yalnız dini değil, milli duyguları olduğunu da gösterdiler. Bütün Türklerle hiçbir zaman başa çıkamamayız...”

“İftar duasını yaptığından beri hiç konuşmamış olan müftünün yüzü kızardı, koca binbaşıyı çocuğuymuş gibi ”Sus” diye payladı. “...Vatan sevgisi imandandır, vatana hizmet de ibadettir, ibadetlerin de en makbulüdür. Çünkü mutat ibadet, kendi kurtuluşumuz içindir, vatan hizmeti ise herkesin kurtuluşu içindir, bence daha makbuldür. Her ibadet gibi o da gösterişe, övünmeye, övülmeye gelemez. Bu konuyu kapatalım.”

“Sabah M. Kemal ile Fevzi Paşalar trenle yola çıktılar. Vagon eski, sıralar tahtaydı. Odunla çalışan tren saatte 30 km . hız yapabiliyordu. Yolda odun biterse, görevliler trenden inip istasyon bahçesindeki, yol kıyısındaki ağaçları kesip parçalıyor, onları yakarak yola devam ediyorlardı.”

“Kolbaşı “Sağ ol oğul” dedi, elindeki sobayla öküzünü dürttü. Kağnılar tekerlekleri inleyerek kımıldayıp yürüdüler. Kağnıcılarının hepsi kadındı. Yalnız üçüncü kağnıyı 12 yaşında bir erkek çocuk yediyordu. Kadınlardan biri hamileydi. Yedinci kağnını yanında yürüyen sırım gibi genç kadının ayakları çıplaktı. Bazı kadınlar bebeklerini torbalayıp sırtlarına bağlamışlardı.”

“Bir an önce taarruza geçmek, her imkânı kullanarak Türk ordusunu ezmek, halkı yıldırmak ve Sevres Antlaşması'nı kabul ettirmek zorundaydılar. Bu amaçla Kürtleri ayaklandırmak ve Kemalistleri arkadan vurmaları için Bedirhan ailesinin reisi Emin Ali ve oğlu Celalettin'le ilişki kurmuşlardı.”

“Bir subay sessizce içeri girip Yarbay Naci Tınaz'ın önüne bir not bıraktı, Yarbayın gözleri parladı: “Paşam! Sabah İzmit'i geri almışız.” İsmet Paşa neşeyle,”Haydi kahve içelim” dedi. Yüzbaşı Cevdet Kerim İncedayı boynunu büktü: “Affedersiniz paşam, kahvemiz bitti. Çay da daha gelmedi.” İsmet Paşa güldü: “Bu güzel haberin şerefine bir şey içmeden olmaz. Haydi, birer sığara içelim.” İlk sigarayı kendi yaktı.”

“...Üzülmeyin çocuklar. Ordu yaşıyor. Önemli olan bu. Demir yollarını onarılamayacak gibi tahrip etmeyin. Sonra uğraşmayalım. Çünkü nasıl olsa düşmanı mahvedip bu yoldan geri geleceğiz.” Son cümleyi o kadar inançla söylemişti ki ezgin subayların duruşları bile değişti.”

“İSMET PAŞA, kırık bir sesle,” Taarruz çok ümit verici başlamıştı, iyi gelişiyordu” diye söylendi. Yarbay Naci, “Haklısınız paşam...”dedi. Ama geliştirmeye artık asker ve silah sayımız yetmiyor. Silahıyla birlikte kaçanların sayısı, yirmi bini geçmiş durumda.”

“Kardeşlerim! Sizleri milletinin şerefini ve namusunu canından aziz bilen bu genç ve yoksul orduya yardıma çağırıyorum!" “Paşam bana öyle geliyor ki bu zor dönemi bu Meclis'le atlatamayız.” M. Kemal Paşa, “Yanılıyorsun...”dedi.”Bence bu zor dönemi ancak bu meclis'le, onun sayesinde atlatabiliriz. Öfkesine, isyanına, her tepkisine katlanacağız.” Çünkü bu Meclis kavgacıydı, sabırsızdı, gevezeydi, genel olarak tutucuydu ama hiç kuşku yok, yurt sever bir Meclis'ti.”

Kısa bir sessizlikten sonra, kadınlar ağır ağır ayağa kalkmaya başladılar ve hiç konuşmadan ilerlediler, masanın önünde sıraya girdiler. Masanın üstü parayla dolmaya başladı. Yanında para olmayanlar, yüzüklerini, bileziklerini bırakıyordu. Gözleri görmeyen, beyaz başörtülü, yaşlı bir kadın çevresinden yardım istedi: "Bana, ne olur Halide Hanım'ı bulun!" Halide Edip bu yakaran sesi duymuştu, yaklaştı, "Benim, buradayım!" dedi. Kadın eliyle okşayarak, Halide Edip'in yüzünü içine sindirdi: "Çamaşırcılık yaparak geçiniyorum, kızım. Bunu, zor günüm için saklamıştım. Ama sözlerinden anladım ki ordumuz benden daha zordaymış." Göğsüne bastırdığı sol elini açtı, uzattı, yüzü gururla aydınlandı: "Al bunu." Derisi çatlamış avucunda bir lira vardı. Halide Edip, gözlerinden yaş fışkırarak kadına sarıldı, "Ah anam.." dedi içi titreyerek," ...bir kere daha iman ettim. Kurtulacağız!”

“Kapı açıldı, kapının boşluğu içinde yaver göründü: "Emrettiğiniz yüzbaşı geldi efendim." 'İçeri al." Nazır subaylara bilgi verdi: "Az Önce sözünü ettiğim talihsiz olayın faili." Yüzbaşı bekletmeden içeri girdi, kaygılı bakışlarla kendisini izleyen subayların arasından hızla ilerleyerek nazırın masası önünde durdu, selam verdi: "Yüzbaşı Faruk, İstanbul. Beni emretmişsiniz" Uzun boylu, kumral, yakışıklı, biraz bıçkın havalı bir subaydı. Nazır önündeki bir yazıya bakarak, yumuşak bir sesle, "Oğlum..." dedi, "... Dün akşam Beyoğlu'nda, İngiliz İnzibat Subayı Teğmen Miller'i, emre rağmen selamlamamışsın. Doğru mu?" "Evet, efendim, doğru." Nazır, dürüst subaya babacanca yol gösterdi: "Herhalde görmediğin için selamlamadın, değil mi çocuğum?" "Hayır, efendim, gördüm." Nazırın canı sıkıldı: "Niye selamlamadın öyleyse? Selamlamanız için emir verilmişti" "Rütbesi benden küçük olduğu için selamlamadım Paşam. Askerlik töresince, önce onun beni selamlaması gerekmez miydi?" Ziya Paşa derin bir kederle ellerini açtı: "Askerlik töresi mi kaldı a yavrum? Adamlar galibiyet haklarını kullanıyorlar. İngiliz Komutanlığı bu sabah olayı protesto etti. Mesele çıkarılacak zaman değil. Hemen şu müzevir teğmeni bul da özür dile. Olayı kapatalım." Başıyla çıkması için izin verdi. Ama yüzbaşı yerinden kıpırdamadı: "Paşam, bir de beni dinlemenizi rica ediyorum." Nazır bıkkınlıkla, "Söyle bakalım" dedi. "Balkan Savaşanda teğmendim, Çanakkale'de üsteğmen, Suriye cephesinde yüzbaşı oldum. Ben bu rütbeleri tek başıma savaşarak almadım. Her rütbemde binlerce şehidin ve gazinin hakkı var. Onların hakkını korumak namus borcumdur. Beni affedin, özür dileyemem." Harbiye Nazırı bozuldu: "Anlamadın galiba. Harbiye Nazırı olarak emrediyorum." Yüzbaşı sükûnetle, "Anladım efendim" dedi, apoletlerini bir hamlede söküp nazırın masasına bıraktı: "Artık emrinizi dinlemek zorunda değilim!" Selam vermeden dönüp kapıya yürüdü. Oturan subayların, İstanbul'u tutan birkaçı dışında, hepsi saygıyla ayağa fırladı. Hepsinin rütbesi yüzbaşıdan daha büyüktü. Gözleri dolarak, yüzbaşıya selam durdular. “Hızla pencereye yürüdü, perdeyi yırtar gibi açtı: "Lütfen bakınız! Bu tren, az önce Eskişehir'den geldi, vatanına kan borcunu Ödeyen gazileri getirdi." Bekir Sami Bey pencereden dışarı göz attı. Acemi askerler, kaba tahta sedyelerde yatan ağır yaralıları, hiç konuşmadan, yük vagonlarından alıp Cebeci Hastanesine götürmek için istasyon önünde bekleyen araba ve kağnılara taşıyorlardı. "... Biraz sonra da, şimdi yaralı arkadaşlarını taşıyan şu gencecik askerleri alıp cepheye götürecek. Bu insafsız ve vahşi savaşı, kendi vatanında garip dolaşan bu mazlum millet mi başlattı beyefendi?" Bekir Sami Bey, "Hayır efendim" diye mırıldandı. "... Üzerine kinle, entrikayla, ateşle gelen dış düşmanlara ve içerdeki hainlere ve gafillere karşı, namusunu ve vatanını savunmaktan başka ne yapıyor? Biz bu zavallı milletin maddi ve manevi haklarını, sırf lütuflarını kazanmak için yabancılara nasıl bağışlayabiliriz? Asıl o zaman tarih ve millet önünde sorumlu olmaz mıyız? Kendimizi kurtarmak için geleceklerimizi satarsak, bu insanlar, ilerde hepimizi lanetle anmazlar mı?" Bekir Sami Bey pencereden istasyona bakıyordu hâlâ. Bir asker, kucağında küçük bir çocukla vagondan aşağı atladı. Çocuğu yerde bekleyen askerin kollarına bıraktı, bir başka yaralıyı getirmek için tekrar vagona girdi. Bekir Sami Bey, birden gözlerinin dolmasına engel olamadı. Çocuk sandığı şeyin, iki bacağı da kökünden kesilmiş genç bir subay olduğunu fark etmişti."

İÇ ANADOLU'ya yaklaştıkça, kurt hücumuna uğramış koyunlar gibi birbirine sokulmuş kerpiç evlerden kurulu yoksul, neredeyse erkeksiz köylerden, kel dağların eteklerinden, kıraç topraklardan geçerek, karanlık, bakımsız kasaba ve şehirlerde konaklayarak ilerleyen kafile, altı gece ve yedi gün süren yorucu bir yolculuktan sonra akşama doğru Ankara'ya ulaştı. Altı yüzyıllık devletin anavatanı Anadolu, bütün imparatorlukların anavatanlarının tersine, utanılacak kadar yoksul ve bakımsızdı. Nesrin'in neşesi sönmüştü. Onun hayal kırıklığını fark eden tel gözlüklü Doktor Kâmil Bey, "Bak kızım..." demişti, "...bir tekerleme vardır, bilir misin: Çalıydı, çırpıydı ama evimdi. Anadolu da yoksuldur, çıplaktır, bakımsızdır ama vatanımızdır. Osmanlı Devleti Anadolu'yu sürgün idarecilerin, mültezimlerin, mütegalibelerin, ağaların, cahil hocaların, şeyhlerin İnsaf ve izanına terk etmiş. Halk uyanamamış, hayatı zar-zor sürüklemekle yetinmiş. Onun için şehirlerimiz, topraklarımız böyle. Hele şu vartayı atlatalım, el birliği ile Anadolu'yu şenlendirir, halkımızı da uyandırırız. Buraları 40 yıl sonra tanıyamazsın. Vatan artık padişahın mülkü değil ki, herkesin. Bunu anladığı gün halk sabana, kazmaya, çekice, kaleme, başka bir hevesle sarılacaktır."

SAĞDAKİ TAKIM, Sapanca batısında duraklamış, ilerlemiyordu. Tabur komutanı öfkelenmişti. Sabredemedi, ateş hattına daldı, yata kalka ilerledi, takım komutanını buldu. Takım komutanı tabura yeni katılmış deneysiz bir yedek teğmendi. "Niye hücum etmiyorsun?" diye çıkıştı. Teğmen kekeledi: "Askerin çoğunun süngüsü yok komutanım..." Komutan parladı: "Süngüsü yoksa dipçiği, küreği, yumruğu, tekmesi, dişi, tırnağı yok mu? Çek silahını askerin önüne geç.. Sesi yumuşadı, teğmeni belki de ölüme yolluyordu: "... Haydi, oğlum, Mehmet seni takip eder." "Anladım komutanım." Az sonra savaş sisi, top uğultuları ve makineli tüfek takırtıları içinde takım hücuma kalktı. Çok geçmeden Yanıkköy'e girecekti." Bakışlarını dolaştırdı, "Bir şey sormak istiyorum..." dedi, "... Askerlik çağına gelmiş çocukların çoğu köyde. Öğrendim ki çocukları elbirliği ile saklayıp askere göndermemişiniz. Benim oğlumu da köyde tutmuşunuz." Uzun bir sessizlikten sonra muhtar, "Evet, doğrudur" diye mırıldandı. "Niye böyle ettiniz ki? Yaşlı muhtar dikildi: "Bak Gazi Çavuş, yaşıtlarından köye bir sen geri döndün. Ötekilerden hiç haber yoktur. Ocaklarınız sönmesin diye oğullarınızı koruduk. Yanlış mı ettik?"Bakışlarını dolaştırdı, "Bir şey sormak istiyorum.." dedi, "... Askerlik çağına gelmiş çocukların çoğu köyde. Öğrendim ki çocukları elbirliği ile saklayıp askere göndermemişiniz. Benim oğlumu da köyde tutmuşunuz." Uzun bir sessizlikten sonra muhtar, "Evet, doğrudur" diye mırıldandı. "Niye böyle ettiniz ki? Yaşlı muhtar dikildi: "Bak Gazi Çavuş, yaşıtlarından köye bir sen geri döndün. Ötekilerden hiç haber yoktur. Ocaklarınız sönmesin diye oğullarınızı koruduk. Yanlış mı ettik?" Gazi Çavuş ayağa kalktı: "Yanlış etmişiniz Muhtar Ağa. İşgal ne, düşman nedir bilseydiniz böyle yapmazdınız herhalde. Savaş daha bitmedi. Biz tükeninceye kadar dövüştük. Sıra oğullarımızdaydı. Çocukları analarının etekleri altında saklamaya devam ederseniz, bu sefer bütün milletin ocağı sönecek, her gün ağlayacağız. Ben yarın oğlum Ali'yi askere götüreceğim. Haydi, Allah rahatlık versin.

“Bir masada acele acele yazısını bitirmeye çalışan Ali Kemal'i görünce sevindi. Hemen yanına oturdu. Ali Kemal, yazmaya ara verip, "Gördün mü Molla Bey." dedi, "... Korkmaya gerek yokmuş. Bizim düzme kahramanlar, on günde perişan oldular." "Evet. Çok şükür." "Ankara'ya doğru kaçıyorlarmış. Yunan Yüksek Komiseriyle konuştum, Yunan ordusu, yorulduğundan değil, artık takibe değecek bir kuvvet kalmadığı için duraklamış. Ordu, biraz dinlendikten sonra hareket edip bizim kabakçıların yuvası Ankara'ya yürüyecekmiş. O zaman her biri bir yere kaçar, M. Kemal saklanır, yine biz bize kalırız." Kahkaha attı. Ertesi sabah yayımlanacak olan yazısını çabucak tamamlayıp çağırdığı Rum şef garsona verdi: "Bunu hemen gazeteye yolla. Bize de kahve ve Yunan konyağı getirsinler."

“En ümitsiz kişi, oynak mizaçlı şair Süleyman Nazif'ti. "Bunca düşmana, felakete, musibete, talihsizliğe, yoksulluğa karşı bir M. Kemal ne yapabilir?" diye sızlanıyor, cevabını da kendi veriyordu: "... Hiçbir şey." Bu duyguyla Milli Mücadele aleyhinde yazılar yazıp Ali Kemal'in Peyam-ı Sabah gazetesine göndermeye başlayacak, bu yüzden bütün sürgünler tarafından boykot edilecek, sürgünlük boyunca bir başına kalacaktı.”

“Saraycı gazeteler ise bayram ediyorlardı. Bu karışık ortam, gafilleri ve hainleri harekete geçirdi: Yunan askerleri köyleri yakıp Türk kadınlarının ırzına geçerken, Kütahya Belediye Başkanı Hüseyin Hüsnü, General Papulas'ı ziyaret ederek başarısını kutladı, 'Kütahya'ya milliyetçilerden kurtardığı için teşekkür etti. Gerici Konya isyanının elebaşlarından Delibaş Mehmet İzmir'de ortaya çıktı, sık sık Yunan Ordu Karargâhını ziyaret etmeye başladı. Yeni bir pisliğe daha bulaşacağı anlaşılıyordu. Milli ordunun yenilmesine sevinen saraya bağlı din adamları ve siyasetçiler, Yunanlılarla elbirliği yaparak Milli Mücadele'yi bütünüyle söndürmeyi amaçlayan Anadolu Cemiyeti adlı gizli bir örgüt kurmak için hazırlığa giriştiler. Başlarında Vahidettin'in beş kez Şeyhülislamlığa getirdiği İngiliz işbirlikçisi Mustafa Sabri Efendi vardı.”

PORSUK IRMAĞI'nın kuzey kıyısındaki patikada kırk kadar askerden oluşan bir birlik, düzensiz bir şekilde yürümekteydi. Hepsi dökülüyordu. Birkaçı çıplak ayaktı. Bazıları ayaklarına çuval, çaput sarmıştı. Yaralılar yardımla yürüyorlardı. Cephe yarılınca o kızılca kargaşalık içinde taburlarından ayrı düşmüş, ormanda kaybolmuş, dövüşmüş, alayı aramak için vakit kaybetmiş, ordunun gerisinde kalmışlardı. Belki daha güvenlidir diye Porsuk'un kuzeyine geçerek, orduya yetişmeye çalışıyorlardı. Asker kaçaklarını arayan bir süvari müfrezesi birdenbire tepeden aşağı inerek çevrelerini sardı- Müfrezenin komutanı, yüzü yaralı bir yüzbaşıydı, öne çıkıp selam verdi. Yüzbaşı eli tabancasında, çavuşa ve birliğe göz attı. Kaçağa ve bozguncuya benzemiyordu bunlar: "Hangi birliktensiniz?" "4, Tümen, 55. Alay, 3. Tabur, 1. Bölükteniz komutanım!" "Bölüğün geri kalanı nerde?" "Bölükten geri kalan budur." "Nereye gidiyorsunuz?" "Duyduk ki ordu Sakarya ötesine çekiliyormuş. Biz de oraya gidiyoruz. Alayımızı orada arar buluruz." Yüzbaşı sevindi. Bunlar silahlarının şerefini sonuna kadar korumaya kararlı sahici askerlerdi. Sesi yumuşadı: "Şu tepenin ardında, suyu bol bir küçük köy var. Orada dinlenin. Sonra durmadan doğuya yürüyüp Sakarya'yı aşın. Ama birliğini köye bu haliyle sokma. Halkı üzmeyin. Anladın mı?" Çavuş anlamıştı: "Evet komutanım! Köye sanki belimiz kırılmamış gibi gireceğiz. Başüstüne!" Yüzbaşı yüzüne gülümseyerek atının başını çevirdi. Kaçak ve bozguncu avlamak için dörtnala uzaklaştılar. Müfreze uzaklaşana kadar selam duran çavuş, elini indirip birliğe döndü: "Duydunuz. Halka teftiş vereceğiz. Ona göre. Sıraya gir! Çabuk, çabuk, çabuk! Hazır ol! Arş!" Ayaklarını sürüyerek yürümeye başladılar. "Bu ne biçim yürüyüş len? Başınızı kaldırın. Canlı yürüyün. Haydi, hep beraber." Kalan son gücüyle marşa başladı: Annem beni yetiştirdi Bu ellere yolladı Al sancağı teslim etti Allah'a ısmarladı...” “Sonuç belli olmuştu. Ordu, 1643 şehit, 4.981 yaralı ve 374 esir vermiş, 18 top, 47 ağır, 34 hafif makinalı tüfek kaybetmişti. Elde yalnız 28.825 tüfek kalmıştı. Gerçek buydu. “Kaçak sayısı?” “Tam sayı belli oldu. Şaşırmaya hazır ol:30.809 “Neee? “Üstelik bunların 30.122'si de tüfeği ile kaçmış. O yüzden elimizde az tüfek kaldı.” “Ordunun yarısı bu!” “Ne yazık ki evet.” M. Kemal isyanla ayağa kalktı: "Anadolu'yu yüzlerce yıl, yalnız canına ve malına ihtiyacın olduğu zaman hatırlarsan, bunun dışında kaderine terk ve cehalete teslim edersen, sonuç tabii böyle olur. İnsanlarımızı okutmamış, bilinçlendirmemiş, kafalarını ve yüreklerini milli bir terbiyeden geçirmemişiz ki. Cami okullarında ve medreselerde, ne tarih, coğrafya dersi verilir, ne de vatan, millet nedir öğretilir. Bu yüzden iki yıldan beri düşman kadar, cahil, gafil ve hainlerle de uğraşıyoruz. Komutanlar bu sefer çok dikkatli olsunlar, bozgunculara fırsat verilmesin." "Başüstüne." “İsmet Paşa, "Mevzileri bir an önce hazırlamak için çevre halkından yardım istedik." diye bilgi verdi, "... Kazmasını, küreğini ve çocuğunu alan geldi. İşçi taburları kurduk. Tarlada çalışır gibi canla başla siper kazıyor, yol açıyor, yorgun orduya yardım ediyorlar. Gördüğün gibi çoğu da kadın. Kadınlarımızın hakkını nasıl ödeyeceğiz, bilmem." M. Kemal Paşa, yüreğinden gelen bir sesle, "Ödeyeceğiz İsmet..." dedi, "... Ödemek zorundayız."

Polisler Evire Çevire Askeri Dövdüler,Polislerin Bu Gerginliği Neden Acaba ? Polis Geçmişin Kininimi Çıkarıyor Acaba ?

 "155 polis imdat, 551 imdaaat polis"

 PKK.lıları Gördüğünde Copunu Saklayan Kahraman Polis,Askeri Görünce Japon Kamikazeler Gibi Saldırıyor.

İstanbul Fatih’te yol verme tartışması yaşadığı polisler tarafından dövülen Ahmet Koca A Haber mikrofonlarına konuştu. Yaşadıklarını A Haber anlatan Koca, kendisini döven polislerden şikayetçi olduğunu söyledi. Ahmet Koca, “O gece biz düğün dönüşündeydik. Bir akrabam sancılandı. Cerrahpaşa Hastanesi’ne gelirken, polisler ters yönden geldiler, geri geri gidip onlara yol vermeme rağmen gelip arabamın önünde durdular.

DAYAK YİYEN ADAM O ANI ANLATTI

"Memur Bey arabada hamile kadın var dedim, müsaade ederseniz hastaneye yetiştireyim dedim. Bana ne hamilelikten dediler. Kimliğimi gösterdim askerim dedim, bana ne lan senin askerliğinden, benim de dayım Genelkurmay Başkanı" dediler. Sonra da ittiler beni. Bayanların bağrışmalarıyla millet ayağa kalktı. Copla vurdular, biber gazı kullandılar… görüntülerde de göründüğü gibi çok kötü dövdüler. Arabamı, bayanları, hamile kadını hepsini orada bırakıp beni ters kelepçeyle arabanın arkasına attılar, tren raylarının oraya götürdüler, orada da dövdüler, kapkaranlık bir yerdi. Beni direkt karakola götürmediler. Bir iki saat Eminönü’nde Balat’ta, sahilde gezdirdiler. Onlardan şikayetçiyim” şeklinde konuştu.
 

GÖRGÜ TANIĞI ANLATTI

Fatih’te polis ekiplerinin bir şahsı öldüresiye dövdüğü olayı görüntüleyen vatandaş o anları anlattı. Görgü tanığı, dayak yiyen şahsın yanındaki kadının ‘hamileyim’ diye bağırmasının bile polisleri durdurmadığını söyledi.

Fatih’te Ahmet K. isimli şahsın polisler tarafından öldüresiye dövüldüğü anları cep telefonu ile kaydeden vatandaş olay anını anlattı. İsminin açıklanmasını istemeyen vatandaş, saat 03.00 sıralarıyla bağrışma sesleri üzerine balkona çıktıklarını ve yaşananlara şahit olduklarını ifade etti. Görgü tanığı şahıs, olayın ‘Sen yol ver ben geçeyim’ diyalogu ile başladığını söyledi.

Artan bağrışmaların ardından memurlarla otomobildeki şahıs arasında kavganın başladığını aktaran vatandaş, polislerin şahsın üzerine yüklenip altlarına aldıklarını ifade etti. Aynı yerde polislerin daha önce de bir vatandaşı dövdüğüne şahit olduğunu belirten görgü tanığı, bu kez olayı cep telefonu ile görüntülediğini söyledi.

KADIN ‘HAMİLEYİM’ DİYE BAĞIRIYORDU

Olayı anlatmayı sürdüren vatandaş, polislerin cop ve biber gazı kullandığı şahsı dövdüğünü ileri sürdü. Görgü tanığı vatandaş kaçmaya çalışan şahsı yakalayıp tekrar tekrar dövdüklerini söyledi. İsminin açıklanmasını ve yüzünün görüntülenmesini istemeyen vatandaş, dövülen Ahmet Koca’nın yanındaki kadının ‘hamileyim’ diye bağırmasına bile aldırış etmeyen polislerin olaya müdahale eden vatandaşlardı da darp ederek uzaklaştırdığını söyledi.

Görgü tanığı, dayak yiyen şahsın “Ben askerim!” diye bağırdığını ama polislerin dayak atmaya devam ettiğini söyledi. Olayın şahidi şahıs, polislerin olaya müdahale eden 80 yaşlarındaki bir kadını da “Sen karışma!” diyerek uzaklaştırdığını ifade etti.

Fatih'te, polislerle yaşadığı yol verme tartışması yüzünden, eşi ve çocuklarının gözü önünde feci şekilde dövülen sürücü Ahmet Koca yaşadığı dehşet anlarını bir televizyon kanalında anlattı.

Sol gözünün mor olduğu gözlenen ve asker olduğu öğrenilen Koca şunları söyledi: "Panik halindeydim, 'hamile kadın var' dedim, 'hastaneye yetişmem lazım yol verin' dedim. Banane dediler, elime vurdular iteklediler. Nefes aldığım zaman bile ağrılarım oluyor. Hastaneye gittim. Hakkımı sonuna kadar arayacağım.

‘SU BİLE VERMEDİLER’ 

Çıplak halde karakola geldim, su bile vermediler, Allah rızası için dedim. 'Ben askerim, bana karşı biraz saygılı olun' dedim. Aralarından biri 'benim dayım Genelkurmay yardımcısı' diyerek dalga geçti."

"Keşke 5'i değil de hepsi açığa alınsaydı. Memurlar istifa etmeli" diyen Koca, her sokakta kamera olması gerektiğini söyledi.